папусціцца

папусціцца зак.

Дать себя в обиду.

Не будзе гнаць (ляснічы) цябе за слова: няма прычын. А папусціся, тады ідзі ды хоць тапіся. Колас. Але ж і папусціцца, абмякнуць нельга, як і ў той час, калі ты трапляў у самыя што ні на ёсць цяжкія варункі... Хадкевіч. Каб хоць сын быў, дык той бы не папусціўся сам і яе (маці) не даў бы ў крыўду. Сабаленка.